Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
buynuzlu — 1. sif. Buynuzu olan. Buynuzlu heyvanlar. – Bir buynuzlu təkə dik qayanın başına çıxıb, dörd ayağı ilə tullanıb, geriyə qayıdıb və yenə də bu sərt qayaya çıxırdı. S. R.. 2. is. bot. Birillik yem bitkisi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şeşən — (Tovuz) dik buynuzlu, şiş buynuzlu. – Şeşən inəx’ davakar olar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kəlin — qoyun: (Ağcabədi, Ağdam, Başkeçid, Borçalı, Culfa, Füzuli, Hamamlı, Xocavənd, Kürdəmir, Qax, Qazax, Şəmkir, Tovuz) buynuzlu qoyun. – Anamsan, qoyunun kəlini, səni sağan qız gəlinin, quceydım incə belini (Füzuli); – Bizim sürüdə kəlin qoyun çoxdı… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pört — (Zaqatala) ağciyər (iri buynuzlu heyvana aiddir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
div — f. nağıllarda: müsbət qəhrəmanlara qarşı qoyulan iri cüssəli, çirkin, eybəcər və buynuzlu mifik personaj. Divi rəcim qovulmuş div; divi səfid ağ div (İran əsatirində Rüstəmin düşməni və onun öldürdüyü div) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şaxdar — f. 1) budaqlı, qollu budaqlı; 2) buynuzlu (heyvan haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
buynuzsuz — sif. Buynuzu olmayan. Buynuzsuz keçi, inək. – Buynuzsuz qoçun qisasını buynuzlu qoçda qoymazlar. (Ata. sözü) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəyirmək — f. Səs təqlidini bildirən söz; daha çox kiçik buynuzlu və balaca heyvanların səslənmələri. Dana anasının dalınca bəyirirdi. – Gedə, nə belə payız buzovu kimi bəyirirsən? M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
div — is. <fars.> Şərq nağıllarında: müsbət qəhrəmanlara qarşı qoyulan çirkin, eybəcər, həddən artıq cəsamətli, buynuzlu əfsanəvi vücud, heyvan. Div ilə pəri olurmu həmdəm? F.. Özgələri meşədə ayıdan ehtiyat eləyəndə müsəlmanların yadına div… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
geyik — is. zool. Dağlıq meşələrdə yaşayan, bəzi cinsləri iri dallı budaqlı buynuzlu, böyük və gözəl heyvan. Dağlarda geyik mənəm; Buynuzu böyük mənəm; Yarın nə dərdi, qəmi; Ona ağır yük mənəm. (Bayatı) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
keçi — is. Süd, yun, ət verən buynuzlu ev heyvanı. Keçi əti. Keçi südü. Keçi balası (çəpiş). Anqara keçisi (çox zərif yunlu keçi cinsi). – Keçinin əcəli çatanda çobanın çomağına sürtünər. (Ata. sözü). Necə bulandırıb keçi bu çayı? Keçi aşağıda, qurd… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
